- məziyyətli
- sif. Yaxşı xüsusiyyətləri ilə seçilən; üstün.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
məziyyətli
Look at other dictionaries:
əziyyətli — sif. Əzablı, məşəqqətli, əzab və əziyyətlə bağlı olan. // Çox ağır və yorucu; üzücü. Əziyyətli yol. Əziyyətli iş. Əziyyətli həyat. // Çox zəhmət tələb edən. Lüğətçilik çox əziyyətli işdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əzab-əziyyətli — bax əzablı. Əzabəziyyətli iş. Əzab əziyyətli yol … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əziyyət — is. <ər.> 1. Məşəqqət, əzab, cəfa. Yolun əziyyəti. Əziyyətə rast gəlmək. – Bəli, Yer üzünün bu mənzərəsi; Arabir məni də salır qüvvətdən; Həyat qurtarmadı bu əziyyətdən. S. V.. // Ağrı, ağrı acı. Yaranın əziyyəti. Əziyyət çəkdirmək –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məşəqqətli — sif. Çox ağır, çox zəhmətli, çox əzablı, əziyyətli, sərt. Əcnəbi müsafir Bakının məşəqqətli rüzgarına adət etmədiyindən, Məşədi Əsgərin ardınca ahəstə ahəstə gedirdi. S. M. Q.. Qışın soyuq, məşəqqətli bir gecəsi idi. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
möhnətli — sif. Dərdi kədəri olan; qəmli, qüssəli, kədərli, əziyyətlə dolu. Möhnətli adam. Möhnətli günlər. – Bu möhnətli ana Cəmilin üzündən öpüb getdi. T. Ş. S.. Səhər kimi açılır; Möhnətli üzlər indi. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
illətli — sif. 1. Bir illətə (xəstəliyə, azara) mübtəla olan; xəstə. . . <İflic> azarına mübtəla olan bir bədənin məriz və illətli hissəsi salamat olan hissəsinə kömək əvəzinə ağırlıq və əziyyət yetirir. . F. K.. // Cismani nöqsanı, qüsuru olan. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müvazinətli — sif. xüs. 1. Müvazinəti olan; vəzncə uyğun, taraz, bərabər. 2. Sabit vəziyyətdə, durumda olan. // Sakit … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaman — sif. 1. Pis. Yaman arvadlının evi cəhənnəmdir. (Ata. sözü). Biçarə münəccimbaşı yaman z. halda idi. M. F. A.. Bu dünyada üç şey başa bəladı; Yaman oğul, yaman arvad, yaman at. A. Ə.. Saldız axırda yaman halə məni. M. Ə. S.. 2. Rəhmsiz, insafsız,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
acı — sif. 1. Dili ağzı yandırıcı, kinə, xardal və s. dadında olan (şirin ziddi). Acı dərman. Acı badam. Acı dad. Acı istiot. Acı turp. Acı soğan. Acı çay (dişləmə çay, içinə qənd salınmamış çay). 2. məc. Fəlakətli, məşəqqətli, əziyyətli, kədərlə dolu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
